Hieronder vind U foto's van de haven van Born, een relatief kleine haven maar toch een haven die belangrijk was voor het transport van steenkolen. Born ligt aan het Julianakanaal, waar het sluizencomplex en daar beneden, het havengebied ligt. Van belang voor Born was de bouw in 1934 van de sluis en de aanleg van de havens. Dit was nodig voor de overslag van de gewonnen steenkool uit de Oostelijke Mijnstreek, die per spoor naar Born-Buchten getransporteerd werden. De officiële opening vond plaats op 16 september 1935 en werd door koningin Wilhelmina en prinses Juliana verricht met een vaartocht van Maastricht tot Born. Vanuit de haven van Born werden kolen verscheept van de particuliere mijnen en de Staatsmijn Wilhelmina. In 1935 kwamen twee volautomatische Demag kolenkiepers, ook wel kolentippen genoemd, aan het Julianakanaal gereed voor de overslag van industriëlen en Cokes. Dit gebeurde rechtstreeks vanuit spoorwagons in het scheepsruim van binnenvaartschepen. Dagelijks werden gemiddeld vierhonderd wagons, ieder met een inhoud van twintig ton, door middel van deze vernuftige verlaadinrichtingen in schepen overgeslagen. Kolentip 1 verwerkte zo'n driehonderd wagons per dag en kolentip 2 circa honderd stuks. De verwerkingssnelheid lag op twintig, respectievelijk vijftien wagons per uur. Elk schip werd beladen met een bepaald type kolen van een (Staats)mijn. De kolenkiepers hadden een vaste positie aan de rechteroever van het Julianakanaal. Het overladen ging snel en secuur en soms nogal wat hardhandig, dit was echter van geen belang want de industriekolen mochten gerust wat vergruizen. Groot nadeel hiervan was wel dat het enorme zwarte rookwolken veroorzaakte, zeker bij droog weer. In de kolenhaven stond de verrijdbare Kipperkatzenbrücke of verlaadbrug (tipbrug),  waarmee de huisbrandkolen in de schepen werd overgeslagen. Dit in die tijd machtige stalen gevaarte, dat zich over zes normale spoorlijnen uitstrekte, had een geschat overlaadvermogen van zo'n 800 duizend ton kolen per jaar. In tegenstelling tot de kolentippen, die de inhoud van de kolenwagons direct in het schip stortten, stortte deze brug de inhoud van een kolenwagon in een trechter en waarna de kolen via een transportband naar de schepen werden vervoerd. De verwerkingssnelheid lag op elf wagons per uur, niet zoveel als bij de vaste kolentippen, maar er werd veel tijd bespaard op het rangeerwerk. De twee kolentippen in Born hebben dienst gedaan tussen 1935 en 1974.

Scrol naar beneden voor de ansichtkaarten die we hierover in ons bezit hebben.

( foto's niet kopieën ivm auteurs rechten, Auteurswet 1912 )